ترکیبی از بوی چای و شکوفه مرکبات، به قول آقای درزی بوی فرشته گون و بسیار زیبایی داره، یکی از مهربون ترین عطرهایی که تست کردم، من به جنسیتی بودن عطرها اعتقادی ندارم و از این عطر به شدت لذت میبرم

شروع خیلی تلخ و تند مثل عطرهای قدیمی اما کم کم بوهای دیگه هم خودشونو نشون میدن و فضای کلی عطر امروزی تر میشه، خیلی دوستش دارم بوی سبز و تند و خاصی داره که هم آشناست هم تازه

مدتی گذشت تا با این عطر کنار بیام، الان هم بوی پودری طوری که اولش داره برام عجیبه و باهاش راحت نیستم اما چند ساعت که میگذره برام خوشایند تر میشه نکته اینکه موندگاری این عطر ابدیه انگار، لباس کاموایی که آخرین بار بهش اسپری کردم بعد از یک هفته هنوز بوش رو داره و تازه بوش ضعیف هم نیست و وقتی نزدیک جایی که لباس هست میشم بوش رو حس میکنم، سری قبل هم به یه لباس کار که نخی هم نبود زده بودمش و تا چند روز میشد بوش رو حس کرد.

شروعش برای من حس و حال دارویی و بوی بیمارستان داره که خیلی تنده و چند باری باعث عطسه م شد اما چند دقیقه بعد یه شیرینی میوه ای طور اضافه میشه و اون بوی اولیه متعادل تر میشه و ترکیب کلی چیز عجیب و خوشایندی میشه سمپل این عطر رو همراه سلییر بیردو گرفتم که شباهت هایی هم دارن این دو به نظرم اما بلاماژ رو بیشتر از سلییر میپسندم

انقدر که من این عطر رو دوست دارم وقتی به خودم میزنم همه ش میخوام لباس یا دستم رو بو بکشم، کسی ببینه فکر میکنه دیوانه شدم البته که دیوانه این عطر شدم